Włókiennictwo is not dead!

Pewnie możecie sobie wyobrazić, jak mniej więcej przygotowywane są do dalszego przerobu włókna naturalne. Jeśli nie to weźmy na przykład wełnę owczą. Mamy zwierzę, które musi zostać ostrzyżone, czyli pobieramy okrywę włosową. Owca mogła oczywiście ubrudzić wełnę w kontakcie z np. trawom, materiałami organicznymi lub w inny sposób. Taki surowiec trzeba więc oczyścić, by otrzymać tylko czyste włókna. Teraz pomyślmy o włóknach chemicznych, co potrzeba zrobić, by przejść do tego samego etapu? Jak w ogóle się je „pobiera”? Głównym zagadnieniem na dziś jest formowanie włókien, nazywane czasem przędzeniem - według jednej książki niechlubnie. Chyba chemicy nie przekonali się do tego typowo włókienniczego terminu. Formowanie włókien – nadawanie wydłużonej postaci bezkształtnej masie polimeru o odpowiednich własnościach  i wartościach mechanicznych włókna. Następuje uporządkowanie struktury w kierunku równoległym do osi włókna. Metody wytwarzania włókien chemicznych

„ Plan współpracy sektorowej w zakresie umiejętności: rozwój kariery w sektorze tekstylnym / odzieżowym / skórzanym / obuwniczym ” usłyszałam o tym projekcie na mojej pierwszej pod szyldem blogerki konferencji o temacie „Kształcenie  w branży odzieżowo-tekstylnej - potrzeby pracowników i szkół”. O samym wydarzeniu napiszę więcej w minirelacji w poście na Facebook’u,  wejdź i polub. Projekt powstał przy współpracy Agencji Wykonawczej ds. Małych i Średnich Przedsiębiorstw (EASME) oraz DG GROW  z Komisji Europejskiej. Ma on na celu ustanowienie oraz wsparcie nowej strategicznej współpracy pomiędzy jednostkami takimi jak: przedsiębiorstwa, związki zawodowe, instytucje szkoleniowe, edukacyjne oraz badawcze bądź władze publiczne. Projekt dąży do stymulowania konkretnych działań, tak by zaspokajały one zapotrzebowania na umiejętności w pers- pektywie krótko i średniookresowej. Ogólna strategia sektorowa TCLF (Textile, Clothing, Leather, Footwear) opiera się na wcześniejszej

Laboratorium z Nauki o włóknie – przyjemność, a zarazem przekleństwo. To właśnie na tych zajęciach uczyliśmy się jak rozpoznawać, z jakim typem włókna mamy do czynienia. Raz było lepiej, raz gorzej, lecz nie dlatego, że było z nami coś nie tak i nie umieliśmy wykonać danych zadań. Do wykonania niektórych z nich potrzebne były zręczne palce oraz... trochę szczęścia. Włókien nie da się zidentyfikować po samej ocenie wzrokowej i dotyku. Wełna i bawełna może mieć praktycznie taki sam kolor, juta i sizal podobnie. Wiemy także, że istnieją włókna chemiczne. Na oko wyglądają tak samo, a w dotyku mogą imitować włókna naturalne. Co zrobić gdy mamy przed sobą dziesięć tak samo wyglądających próbek? Ano trzeba wykonać kilka czynności. Włókna identyfikujemy poprzez: Ocenę widoku wzdłużnego  Ocenę widoku przekroju poprzecznego Próbę palenia Próbę chemiczną Mikroskop prawdę Ci powie Na pierwszy rzut o